NIESPOKOJNE POCZĄTKI
Bracia cystersi osiedlili się u podnóża wzgórza Pachołek, nad Potokiem Oliwskim. Dla zakonników było to miejsce idealne. Wzgórza porośnięte lasem, z których wypływał meandrami strumień Potoku Oliwskiego aby potem spokojniejszym nurtem wpłynąć do morza. Ponoć miejsce osiedlenia się pierwszych cystersów sąsiadowało z książęcym domkiem myśliwskim.
Historycy przyjęli tezę, że w roku 1188 książę Sambor I, syn zmarłego rok wcześniej Subisława, nadał cystersom siedem położonych w okolicy wsi. Następne osady i tereny były zakonowi hojnie darowane przez późniejszych książąt pomorskich: Mściwoja I, Świętopełka, Mściwoja II – wszyscy herbu „Gryf”. Dzięki ich przychylności niewielki monaster rozrastał się w harmonii, a książęta również rośli w siłę.
W pierwszej połowie trzynastego wieku wzniesiono murowane oratorium w stylu romańskim. Znajdowało się on w obecnej części prezbiterium katedralnego. Uważny badacz przeszłości jeszcze dziś można natknie się na ślady istnienia dawnego oratorium.
Historia osady jest nierozłącznie związana z funkcjonowaniem opactwa. Położenie Oliwy w bezpośrednim sąsiedztwie Gdańska – niedaleko ujścia Wisły, wroga polityka Polski wobec pogańskich Prusów, rywalizacja niemiecko – duńska o polityczne panowanie nad Pomorzem i wreszcie realizacja ambicji książąt pomorskich powodowały, że miejsce to nie należało do spokojnych. Oliwa na przestrzeni całej swojej historii padała ofiarą najazdów, grabieży i wojen.
Pierwszym zarzewiem konfliktów była realizowana w tym okresie misja pruska.
cdn…
Wojciech Stybor
Copyright © 2005 Wojciech Stybor. All rights reserved.
