Cmentarz w Stawcu

Historia Stawca (Neuteichsdorf) sięga XV wieku, choć zorganizowana akcja kolonizacyjna nastąpiła w tym miejscu pod koniec XVI wieku i związana jest z osadnictwem mennonitów. Stawiec do roku 1772 był częścią królestwa Polski. W 1776 r. zamieszkiwało go siedem mennonickich rodzin (a trzeba pamiętać, że po I rozbiorze duża część mennonitów opuściła ziemie polskie). W 1820 r. było już 239 mieszkańców, w tym 48 mennonitów.

W 1768 r. na cmentarzu (obecnie w rejestrze zabytków) postawiono drewnianą kaplicę – Dom Modlitwy, jednak nie przetrwała ona czasów wojennych i powojennych. Mogło zmieścić  się w niej 600 osób. Cmentarz podzielony jest na cztery kwatery obsadzone lipami. Jest zadbany, z wieloma stelami i cippusami, pokrytymi eschatologiczną symboliką.

W prezentowanym filmie Dariusz Piasek przybliża nam owe symbole na nagrobkach. W jaki sposób mak wiąże się ze śmiercią? Co oznaczają bluszcz i złamana róża? Usłyszymy również parę zdań o samych mennonitach.

Nieistniejący Dom Modlitwy w Stawcu

Zapraszamy do oglądania i subskrypcji naszego kanału YouTube oraz śledzenia profilu na FB.

Jeśli jesteście Państwo zainteresowani Żuławami Gdańskimi, to album autorstwa Dariusza Piaska „Żuławy Gdańskie na dawnej pocztówce” można nabyć w Gdańskiej Księgarni Naukowej przy ul. Łagiewniki 56.

Anna Pisarska-Umańska

Dodaj opinię lub komentarz.