W Konkatedralnej Bazylice Mariackiej w Gdańsku w Kaplicy Bractwa św. Jerzego znajduje się płyta nagrobna Tomasza Tymfa (1633-1690). Pochodził z Rostoku, w Polsce nadzorował mennice w Poznaniu, we Wschowie, Opolu, we Lwowie, Krakowie, Królewcu oraz Bydgoszczy (będącej największą mennicą w kraju). Od Króla Jana II Kazimierza Wazy (1609 – 1672) uzyskał przywilej bicia monety dla całego królestwa. Wszystkie wybijane przez niego monety nosiły jego inicjały TT. Tomasz wraz ze swym bratem Andrzejem bił także srebrną złotówkę potocznie zwaną tynfem.
Była to moneta o znacznie obniżonej wartości ze względu na problemy ekonomiczne kraju po tzw. „potopie szwedzkim”. Bracia dopuścili się znacznych nadużyć, a „ich” moneta stała się „nieśmiertelna” poprzez znane powiedzenie. Bojąc się procesu uciekli z Korony – Andrzej udał się do Słupska, a Tomasz do Gdańska, gdzie spoczęły jego doczesne szczątki.