Dzisiaj o 13.30 miała miejsce niezwykle miła uroczystość – nasz portal miał możliwość uczestniczenia w zawieszaniu kapsuły czasu na nowym hotelu, który powstanie w miejscu dawnej przychodni kolejowej przy Dworcu Głównym. Jak sobie przypominacie, zdawaliśmy relację z budowy, mieliśmy też swój mały udział w odkryciu orła na fasadzie budynku.
Tym razem właściciel przyszłego hotelu (i browaru, będzie piwo jopejskie), pan Cezary Zieliński, postanowił zawiesić kapsułę czy też kulę czasu z przesłaniem do potomności. Był prezydent Gdańska, Paweł Adamowicz, były media, byli zaproszeni goście, były przemówienia i salwa Garnizonu Gdańskiego. Właściciel umieścił w w szklanym pojemniku kilka kopert od gości oraz inwestora wraz ze zdjęciami i gazetami: Dziennika Bałtyckiego i Wyborczej. Pojemnik został publicznie zaklejony silikonem i umieszczony w kapsule, a ta zanitowana.
W swojej kopercie umieściliśmy: kartę pamięci z zapisem naszej strony internetowej oraz fejsbukowej oraz ze zdjęciami dawnego i współczesnego Gdańska w liczbie 700, a także Wasze wpisy, o które prosiliśmy. Oprócz tego dołączyliśmy wersję papierową wpisów oraz nasz list, który zamieszczamy poniżej. Do tego aktualne monety i nasza wizytówka.
Kapsuła pofrunęła na dach, a my udaliśmy się na małe co nieco ;)
List dla potomnych
Jest dzień 23 czerwca 2016 roku. Za kilka godzin umieszczamy w kapsule czasu nasze pozdrowienia i przesłanie dla potomnych, którzy mieszkać będą w Gdańsku przyszłych stuleci. Jaki to będzie Gdańsk, nie wiemy. Nauka i technika prą do przodu z takim impetem, że trudno nadążyć za kolejnymi nowinkami i wynalazkami. Czy Trójmiasto wciąż będzie perłą polskich aglomeracji, gdzie cudownie jest żyć, pracować, wypoczywać, przechadzać się Głównym Miastem, wypić piwo w cieniu ulicy Piwnej, w Sopocie poczuć sielankową atmosferę wczasowego kurortu, a na gdyńskiej promenadzie wystawić się na powiew ożywczej bałtyckiej bryzy? Mamy nadzieję, że tak właśnie będzie, takie bowiem dziedzictwo przekazujemy następnym pokoleniom.
Wiemy dobrze jaki Gdańsk jest teraz. Kochamy to miasto, troszczymy się o nie, chcemy aby zachowało swoje dziedzictwo i tożsamość, które są fundamentem patrzenia w przyszłość. Widzimy jak wciąż ciąży na nim ponura groteska wojennych zniszczeń. Opustoszałe fragmenty dawnej zabudowy, kwartały nieodbudowanych kamienic, czy przestrzenie kilkudziesięcioletnich gruzowisk, świadczą o braku zainteresowania lub niezrozumiałej opieszałości w przywracaniu pełnej świetności miejscom, które od stuleci nadawały ton i tworzyły ducha tego miasta. Jedni chcą zapomnieć o przeszłości i na jej ruinach budować nowe. Nam, ludziom skupionym wokół idei reprezentowanych przez serwis „Gdańsk. Strefa Prestiżu” wydaje się jednak, że to ślepa uliczka. Chcielibyśmy widzieć Gdańsk tak jak widzieli go dawni jego mieszkańcy. Zachować możliwie wiele z jego hanzeatyckiego uroku, który wciąż jest głównym magnesem przyciągającym rzesze turystów z kraju i zagranicy, dla mieszkańców będąc powodem dumy i jednoznacznej identyfikacji.
Czy budowa muzeów, galerii handlowych, szklano-betonowych monumentów, które od jakiegoś czasu dominują w krajobrazie miasta, wychodzi naprzeciw naszym dążeniom? Z pewnością tak nie jest. Czy dojdzie do jakiegoś przełomu w tej kwestii? Być może. Czynimy starania, aby zwracać uwagę miejskich włodarzy na palące problemy, wyzwania, możliwości ich rozwiązywania i realizacji. Edukujemy mieszkańców, szukamy najmniejszych śladów ponadtysiącletniej historii miasta, oglądamy każdą starą cegłę, zaułek i murek, bo być może są małymi kapsułami czasu z dawnych epok, niosącymi ze sobą coś nowego, zaskakującego, zmuszającego do zastanowienia. Ten swoisty donkiszotyzm w starciu z wszechobecnym pędem ku nowoczesności ma swój urok, któremu bezwarunkowo się poddaliśmy. Chcielibyśmy, aby nasze starania pozwoliły następnym pokoleniom cieszyć się gdańskimi ciekawostkami i historiami, których nie opowie telewizja, Internet i codzienna prasa. Robimy to z szacunku dla naszych przodków, dla nas samych i dla Was.
