Scena z trybunami, zbiornik wodny z tarasem, ogród deszczowy, ciek wodny z mostkami. To tylko część atrakcji w koncepcji rewaloryzacji parku św. Barbary znajdującego się na pozostałościach dawnego założenia pałacowo-parkowego Mniszchów przy Długich Ogrodach i Krowoderskiej.
Rewaloryzacja parku św. Barbary była tematem pracy semestralnej (V semestr) w Sopockiej Szkole Wyższej, Architektura Krajobrazu. Autorami poniższej koncepcji jest Zuzanna Suwiczak i Tomasz Kopecki. Prowadzącymi projekt jest dr hab. inż. arch. Bogna Lipińska i mgr sztuki inż. arch. kraj. Marek Rzepnikowski.
Park św. Barbary znajduje się w historycznej części miasta Gdańska, w dzielnicy Śródmieście – jest to przestrzeń o dużym potencjale, które, z racji na dogodną lokalizację, jest miejscem, na które warto zwrócić uwagę i zagospodarować w atrakcyjny sposób. Celem projektu było stworzenie funkcjonalnej oraz interesującej wizualnie przestrzeni, która stanie się nowym, ciekawym punktem na mapie Gdańska.
Proponowana koncepcja parku opiera się na współczesnym wykorzystaniu elementów ogrodu barokowego, który wraz z rokokowym pałacem znajdował się na tych terenach. Zakłada zachowanie istniejącego drzewostanu, uzupełnienie go o nowe nasadzenia, oraz wprowadzenie dodatkowych, wielobarwnych nasadzeń ozdobnych.
Założenie opiera się na alejach z nawierzchni biologicznie czynnej, które wprowadzają wrażenie geometrycznego podziału przestrzeni. Od strony ul. św. Barbary powstała strefa kultury i sztuki w postaci sceny z trybunami, stworzonej w oparciu o ideę barokowych teatrów ogrodowych, skrytych w bocznych częściach ogrodów. Przeznaczona na organizację wydarzeń kulturalnych, takich jak kino na świeżym powietrzu, przedstawienia czy wystawy, stanie się miejscem integracji okolicznych mieszkańców oraz przechodniów chcących obcować z kulturą i sztuką oraz przebywać przy tym na świeżym powietrzu.
W dalszej części założenia znajduje się zbiornik wodny z tarasem z drewna modrzewiowego. Podobnie jak w dawnych założeniach ogrodowych, zbiornik stanowić ma impresję lustra odbijającego niebo, natomiast zamontowane wodotryski wprowadzać ruch i dźwięk. Całość otoczona jest przez nasadzenia w postaci różnogatunkowych kompozycji bylinowych oraz zimozielonych, atrakcyjnych przez cały rok.
Ze zbiornika poprowadzony został ciek wodny – jego współczesna, swobodna forma wprowadza kontrast dla geometrycznej kompozycji barokowej, dzięki czemu przestrzeń wizualnie nabiera dynamiki. Przez ciek poprowadzą kładki oraz mosty z wielokolorowymi balustradami, które za pomocą promieni słonecznych mają rzucać kolorowe refleksy.
Pomiędzy ciągami pieszymi zostały zaprojektowane wzniesienia z drzewami, pod których cieniem można się schować w upalne dni. Mają one na celu zachęcić na wyjście na trawnik, poza granice wyznaczonej nawierzchni i integrację z przestrzenią.
Punkt centralny w postaci koła, z drzewem pośrodku, uzupełniony o kolorowe nasadzenia, stanowić ma dominantę przestrzeni, miejsce, przy którym można się zatrzymać i odpocząć.
Ogród deszczowy zaprojektowany od strony ul. Krowoderskiej rozwiązać ma problem zbierającej się wody w tym rejonie. Zasilany jest dodatkowo przez ciek wodny, z którego woda zostaje w tym miejscu oczyszczona przez specjalnie dobrane rośliny hydrofitowe oraz przepompowana z powrotem do zbiornika wodnego.
Przy ul. Krowoderskiej została wyznaczona przestrzeń na park dla psów, dzięki której okoliczni mieszkańcy zyskają nową przestrzeń przeznaczoną specjalnie dla swoich pupili, a w parku zostanie zachowana czystość.
Zwracając uwagę na interesującą i mało znaną historię tego miejsca, powstał pomysł przedstawienia jej poprzez stworzenie strefy historycznej. Zakłada ona odtworzenie bramy wjazdowej pałacu oraz wyznaczenie miejsca na instalacje pokazujące dawne założenie z wykorzystaniem pozostałości po murze posiadłości.
Gdańsk Strefa Prestiżu, materiały nadesłane
PAUL MCCARTNEY