Są piękne i tworzą klimat tego miasta.  Na Sekwanie jest ich 37. Oto tylko kilka z nich, w kolorach listopadowych. Najdłużej zatrzymam się przy najpiękniejszym z pięknych czyli moście cara Aleksandra III.

Pont Neuf  czyli Most Nowy. Nowy, ale najstarszy istniejący most w Paryżu. Budowę rozpoczął nasz znajomy Henryk Walezjusz w 1578 roku. Pierwszy paryski most niezabudowany domami, zaopatrzony w chodniki dla ludzi. Kandelabry są z 1854 roku, most nigdy nie był przebudowywany.

Pont Neuf
Pont Neuf

Pont au Change, Most Wymiany – wymiany, bo odbywała się tu ożywiona wymiana handlowa, stały stragany, budki i 140 domów. Pierwszy most z IX w spłonął w XVI, a po odbudowaniu spłonął powtórnie w wieku XIX. Wtedy zabroniono stawiać cokolwiek na moście. Ten jest z 1860 r. i ma literkę N na cześć Napoleona III. Tu stała perfumeria z Pachnidła.

Pont au Change
Pont au Change

Pont de la Concorde, Most Zgody łączy oczywiście Plac Zgody z pałacem Burbonów. Pałac wybudował Ludwik XIV dla swojej nieślubnej córki. Kolumny przyszły później, a od rewolucji jest to miejsce obrad Zgromadzenia Narodowego. Sam most został zbudowany za czasów Ludwika XVI. Prace trwały, gdy wybuchła rewolucja, więc użyto częściowo kamieni z Bastylii. Napoleon udekorował go rzeźbami, ale obciążały one konstrukcję mostu i obecnie rzeźby są w Wersalu. Most miał pierwotnie 14 m szerokości, od 1932 – 35 metrów, Poszerzono go, bo to najczęstsza droga przeprawy przez Sekwanę.

Pont de la Concorde
Pont de la Concorde
Pont Notre Dame, Most Naszej Pani – przeprawa przez Sekwanę w tym miejscu istniała już w starożytności. Do momentu powstania tego właśnie mostu w 1919 r. istniało tu kilka konstrukcji, ale albo one były palone, albo burzone i do tego gęsto obłożone budami. Nazwa „Most Naszej Pani” pojawiła się w 1413. W czasie wielkiej przebudowy Paryża dotychczasowy most rozebrano i postawiono tu piękne, kamienne łuki. Jednak swoiste spiętrzenie wody na tym odcinku powodowało liczne wypadki (stąd też nazwa Diabelski Most). Postanowiono więc zostawić po bokach 2 łuki, a środek zastąpić żelazną konstrukcją. I tak stoi.

Pont Saint Michel. Most Św. Michała – z inicjałami Napoleona III. W takiej formie stoi tu od 1857 roku, ale pierwsza konstrukcja stała już w 1378 – najpierw drewniana, od 1444 roku kamienna. Miejsce ataku francuskiej policji na pokojową demonstrację algierską w 1961. Ma 62 m długości.

 Pont Alexandre III czyli Most Aleksandra III
most Aleksandra III
Ten most to ślad rosyjski w Paryżu. Kamień węgielny wmurowywał syn cara Aleksandra III – Mikołaj II, który wiemy, jak skończył swoje życie.  Budowano go w latach 1897-1900. Most nosi imię Aleksandra III, ponieważ upamiętnia tajny sojusz militarny Francji i Rosji z 1892 roku wymierzony przeciwko Niemcom. Dzieło dwóch francuskich architektów i dwóch  francuskich inżynierów.
most Aleksandra III
W słoneczny dzień most lśni z daleka. W listopadzie o 16 już nie bardzo. Jest to budowla wyłącznie o metalowej konstrukcji, ma jedno przęsło, choć o jej uroku stanowią liczne kamieniarskie zdobienia i sztukaterie – putta, girlandy, bóstwa morskie, latarnie.
kamieniarka
Most został zbudowany mniej więcej w tym samym czasie co wieża Eiffla i OBIE METALOWE konstrukcje dopełniały się w czasie wystawy światowej w 1900 roku. O tym fakcie wiele osób zapomina wykłócając się na różnych forach w dyskusjach o gdańskim Teatrze Szekspirowskim. Zwolennicy teatru uwielbiają podnosić argument, że na wieżę Eiffle’a też psioczono, a stoi i jaka piękna. No, niestety, stoi w innym – „mostowym”- towarzystwie i to (plus fakt, że na jej szczycie znalazł się punkt meteorologiczny) zadecydowało, że nie została rozebrana. Eiffel celowo założył tam laboratorium, a ostatecznie przesądził telegraf. Zresztą ta konstrukcja dzięki swojej ażurowości  nic nie zasłania. Postawmy taką wieżę na Wyspie Spichrzów, oderwaną od kontekstu,  i zobaczymy, ile osób będzie zachwyconych.
most Aleksandra III
Widok z mostu na kościół Inwalidów w roku 1900. Te zabudowania to obiekty wystawowe i obecnie ich nie ma.
paryska wystawa
Na moście można znaleźć godła Francji i Rosji, personifikacje Sekwany i Newy, Francji średniowiecznej, renesansowej, Ludwika XIV i nowożytnej.

 

Most wystąpił w teledysku Adele i był  inspiracją dla projektu innego mostu – Michigan Avenue Bridge, choć finalnie powstała  trochę inna konstrukcja.

 

Dodaj opinię lub komentarz.