Jednym z patronów ulic na gdańskim Chełmie jest prof. Józef Więckowski – pracownik naukowy i wykładowca Politechniki Gdańskiej. Specjalista zagadnień okrętowych, projektowania wytrzymałościowego kadłubów w różnych stanach załadunku i podstaw budowy maszyn.
Za kilka dni upłynie 39. rocznica śmierci profesora, dlatego warto przybliżyć jego życiorys. Urodził się w Warszawie 12 V 1928 r. Był synem oficera Wojska Polskiego. W 1932 r. wraz z rodzicami zamieszkał w Toruniu. W 1947 r. zdał egzamin dojrzałości, po czym podjął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Gdańskiej. Już jako student II roku został zatrudniony jako młodszy asystent na swej Alma Mater, w Katedrze Matematyki.
Studia ukończył w 1952 r. uzyskując tytuł magistra inżyniera nauk technicznych w specjalności ogólnokonstrukcyjnej. W kolejnym roku podjął studia aspiranckie w Instytucie Podstawowych Problemów Techniki Polskiej Akademii Nauk (PAN) w Warszawie. W 1957 r. obronił pracę doktorską z teorii drgań okrętu. Pod koniec tegoż roku objął kierownictwo Katedry Mechaniki Ustrojów Okrętowych na Wydziale Budowy Okrętów Politechniki Gdańskiej. W kolejnym roku został docentem.
Jak możemy przeczytać na stronie internetowej Politechniki Gdańskiej, powierzono mu wówczas kierownictwo Zakładu Mechaniki w Instytucie Maszyn Przepływowych PAN. „Encyklopedia Gdańska” podaje odmiennie: Józef Więckowski został wówczas kierownikiem Zakładu Dynamiki Maszyn, a nie Zakładu Mechaniki. Łączył obie funkcje kierownicze, pracując równolegle na Politechnice Gdańskiej i w Instytucie Maszyn Przepływowych PAN. Siedziba tegoż Instytutu PAN do 1971 r. mieściła się w jednym z baraków na terenie PG. W 1971 r. instytut ten został przeniesiony do nowej siedziby przy ul. Fiszera 14. Budynek ten, ozdobiony dekoracją malarską wykonaną przez Kazimierza Ostrowskiego, został zaprojektowany przez architekta Bogdana Wciorkę.
W 1967 r. Józef Więckowski uzyskał tytuł doktora habilitowanego, a w kolejnym – profesora nadzwyczajnego. W 1972 r. został członkiem korespondentem PAN, na Wydziale IV Nauk Technicznych. Osiem lat później został przewodniczącym Oddziału Gdańskiego PAN. Funkcję tę pełnił aż do śmierci w 1984 r. Na początku lat 70 – tych został także kierownikiem Studium Doktoranckiego Instytutu Okrętowego PG.
Trzy lata później otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. W tym samym roku objął stanowisko dyrektora Instytutu Okrętowego Politechniki Gdańskiej (sprawował je przez kilka lat). W latach 1960 – 1962 i 1966 – 1969 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Budowy Okrętów PG. W latach 1976 – 80 był posłem na Sejm PRL VII kadencji. Zasiadał wtedy w Komisji Gospodarki Morskiej i Żeglugi oraz w Komisji Nauki i Postępu Technicznego (był zastępcą przewodniczącego).
Prof. Więckowski był autorem licznych prac naukowych z zakresu budowy okrętów, podstaw budowy maszyn, dynamiki cieczy i wytrzymałości materiałów. Ważniejsze publikacje to: „Równania drgań giętych kadłuba statku (1957 r.), „Wytrzymałość materiałów” cz. 1 i 2 (1975 –1979), „Wstęp do mechaniki ośrodków ciągłych” (1980 r.).
Józef Więckowski otrzymał następujące odznaczenia: Krzyż Oficerski i Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, odznakę tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”, Medal Komisji Edukacji Narodowej, odznakę honorową „Za Zasługi dla Gdańska” oraz pośmiertnie Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł 15 X 1984 r. Pochowano go na cmentarzu Srebrzysko, w Alei Zasłużonych. Dwa lata później został patronem ulicy na gdańskim Chełmie.
