Willa na Bora-Komorowskiego 95 (Colbatzer Straße 95) należała do reżimowego architekta Otto Schroedera.
Sam architekt mieszkał w 1938 przy ulicy Na Wzgórzu 28 w ładnym, wyeksponowanym miejscu. On właśnie jest twórcą osiedla Diabełkowo z lat 1936-37, nazwanego imieniem Alberta Forstera (Wileńska, Grodzieńska). W czasie wojny Schroeder przeprowadził się na Polanki 72a, cały czas zachowując własność Colbatzer Straße.
Albert Forster wprowadził się do tej willi w roku 1935 i mieszkał do 1940. Wtedy przeniósł się na Dębinki 1a. Ten sam Otto Schroeder zaprojektował mu tam dom na miejscu zburzonego żydowskiego gimnazjum Ruth Rosenbaum. Budowę prowadził teść gauleitera Karl Deetz. Ruth Rosenbaum kładła nacisk na tożsamość narodową dzieci żydowskich, ale również na naukę języków (hebrajski, polski, angielski, francuski). Prowadzono tam warsztaty rzemieślnicze (ogrodnicze, stolarskie, introligatorskie, krawieckie), dzieci uprawiały ogródek. I ten ogródek zaadaptował sobie Forster.
Willa otoczona więc była ogrodem, na parterze salon, na piętrze sypialnie i pomieszczenia prywatne, piwnica i poddasze – pomieszczenia gospodarcze.
Forster w księgach adresowych pojawił się w 1933 r. – zajmował lokal przy Piwnej 11, z którego uczynił swoje biuro, ale miał wcześniej epizod z ulicą Ogarną i Derdowskiego (Hundegasse 52 i Jagowstrasse 2). Przyjechał do Gdańska 24 października 1930 r., by znazyfikować miasto, tuż przed listopadowymi wyborami. Właścicielem kamienicy przy Ogarnej 52 był drukarz Gustaw Piechowski i od niego wynajmowała pomieszczenie mała partia NSDAP. Tam spędził swoją pierwszą noc przeglądając dokumenty, a potem zaczął rozglądać się za własnym lokalem. Znalazł go poprzez ogłoszenie i tak zaczął wynajmować pokój od wikarego ks. Karla Marii Spletta. Trwało to krótko, bo już wiadomo, że w 1933 był na Piwnej 11.
Księgi adresowe wychodziły co dwa lata, więc może na Piwnej był już rok wcześniej Mieszkał tam do 1935 (biuro tam zostało) i w tym to właśnie roku pojawia się na Przymorzu. Przejeżdżam czasem tamtędy i nic tam się nie dzieje. Willa wygląda jak siedem nieszczęść. W takim samym stanie od lat.
Z osób tu wymienionych został nam jeszcze teść, właściciel firmy budowlanej – Karl Deetz. On i jego córka Gertruda mieszkali przy Conradiweg 1 (obecna ulica Konarskiego). Wille przy Konarskiego stoją, ale tej nie ma. Państwo młodzi wzięli ślub w dużym kościele na Mickiewicza, bo Gertruda była jego parafianką.
Ostatnie adresy gauleitera w Polsce to areszt na Kurkowej i więzienie na Mokotowie. Istnieją przypuszczenia, że wyrok śmierci nigdy nie został wykonany, a Forstera zabrały władze sowieckie.
Stare zdjęcia wnętrz z Gedanopedii.
A co z drewnianym domem Forstera na Wyspie Sobieszewskiej wraz budynkami dla obstawy SS.
Wrócił do miasta.