Dnia 1 sierpnia br. w Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku odbył się Apel Pamięci, czyli podniosła uroczystość upamiętniająca 76 rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego. Rozpoczęła się tradycyjnie o Godzinie „W”, czyli o siedemnastej.
Goście zgromadzili się w Sali Konferencyjnej im. mec. Jana Olszewskiego na poziomie – 3 w gmachu muzeum.
Z uwagi na panującą w naszym kraju pandemię koronawirusa obowiązywały liczne obostrzenia. Wstęp na uroczystość był możliwy tylko na podstawie zaproszeń. Dla zainteresowanych muzeum przygotowało transmisję tego wydarzenia w Kinie Muzeum oraz w mediach społecznościowych.
Wszystkich gości obowiązywała dezynfekcja rąk oraz założenie obowiązkowych maseczek ochronnych. Tuż przy wejściu czekali na gości wolontariusze, którzy sprawdzali nazwiska według listy oraz odprowadzali ich do wejścia do sali konferencyjnej. Tam zaś można było zajmować tylko co drugie miejsce, zgodnie z oznakowaniem.
Patronat nad tym Wydarzeniem objęły: Radio Gdańsk, TVP Gdańsk oraz Gdańsk Strefa Prestiżu.
Uroczystość zaszczycili swą obecnością przedstawiciele władz państwowych i wojewódzkich, wojska, służby więziennej, różnych stowarzyszeń (np. Rodziny Katyńskiej), instytucji (np. Muzeum Zamkowego w Malborku). Na widowni nie mogło oczywiście zabraknąć dyrektora Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku, dr Karola Nawrockiego.
Goście honorowi zasiedli w pierwszych rzędach ławek, na miejscach dla nich specjalnie przeznaczonych. Uroczystość poprowadziła red. Agnieszka Oszczyk, która przywitała gości honorowych oraz zapowiadała kolejne punkty programu.
Równo o godzinie siedemnastej na odgłos syreny wszyscy zgromadzeni wstali, oddając tym samym cześć powstańcom. Następnie odśpiewali hymn państwowy.
Na scenie zasiedli muzycy, którzy swą grą i śpiewem uświetnili tę jakże ważną uroczystość. Usłyszeliśmy muzykę w wykonaniu muzyków z Kwintetu Dętego Down Town Brass oraz Chóru Kameralnego Discantus z Gowidlina. Zaprezentowali oni powszechnie znane piosenki powstańcze np. „Warszawskie Dzieci” (aut. Stanisław Ryszard Dobrowolski), „Hej, chłopcy bagnet na broń” (napisaną przez Krystynę Krahelską w 1943 r.).
Pianistka Ewa Sarwińska – Kowalczyk zaprezentowała m.in. utwory Fryderyka Chopina (mazurek a–moll, nokturn cis–moll) – najsłynniejszego polskiego kompozytora, którego utworów nie wolno było Polakom słuchać w czasie okupacji.
Ponadto wysłuchaliśmy pieśni w wykonaniu Agnieszki Oszczyk: „Warszawo ma” oraz „Czarna sukienka” z 1832 r. – pieśni, której słowa napisał na emigracji w Paryżu Konstanty Gaszyński, a nawiązującej do bitwy o Olszynkę Grochowską.
Bardzo ważnym punktem programu był pokaz film dokumentalnego z zarejestrowaną wypowiedzią prof. Jerzego Grzywacza, dawnego harcerza i powstańca z 1944 r. Profesor powrócił do dramatycznych wydarzeń z sierpnia 1944 r. Przypomniał, że Polacy walczyli wówczas nie tylko z Niemcami. Bowiem drugim wrogiem był Związek Sowiecki, o czym nie można zapominać. Podkreślił, iż naród nasz poniósł niezwykle krwawą ofiarę w czasie ostatniej wojny, zwłaszcza podczas Powstania Warszawskiego. Pamięć o tym powinna stanowić ostrzeżenie dla naszego narodu, a w szczególności dla władz naszego kraju przed podejmowaniem niewłaściwych decyzji. Powinniśmy zawsze wybierać rozwiązania pokojowe, by uniknąć rozlewu krwi.
Dodam, że profesora Grzywacza nie było tym razem wśród nas na widowni.
Ważną rolę odegrała scenografia nawiązująca do tematyki powstańczej oraz efekty specjalne, w tym wyświetlane na ekranie archiwalne fotografie oraz krótkie filmy dokumentalne odtwarzające klimat dawnej Warszawy oraz Powstania Warszawskiego.
