Dzisiaj o 6 rano, jak co roku, odbyły się obchody rocznicy Czarnego Czwartku. Przy pomniku Ofiar Grudnia’70, w miejscu, gdzie 17 grudnia 1970 rozległy się pierwsze strzały, miała miejsce podniosła uroczystość, w tym apel poległych.
45 lat temu władze PRL krwawo stłumiły robotniczy strajk spowodowany podwyżką cen żywności. Strzelano również do ludzi udających się rano do pracy. Strajk objął Gdynię, Gdańsk, Szczecin, Elbląg, także Kraków, Wałbrzych i inne miasta. Na Pomorzu przebieg tych wydarzeń był najkrwawszy. Zabito oficjalnie 39 osób i zraniono ponad 1100. Do tłumienia strajku zmobilizowano 1500 czołgów, w tłumieniu brało udział 550, wystrzelono 46 000 pocisków.
Ludzi przybył tłum. Był również prezydent RP Andrzej Duda. Cała uroczystość odbywała się w asyście kompanii honorowej Marynarki Wojennej.
Pierwsze przemówienie wygłosił lider gdyńskiej Solidarności Aleksander Kozicki. Oddał hołd zabitym oraz wspomniał o trudnej sytuacji ludzi pracy w kontekście ustawicznej propagandy byłego rządu, gdzie „rozwój” stoczni idzie w parze z wymuszanym samozatrudnieniem, co z kolei skutkuje brakiem urlopów i płatnych zwolnień lekarskich.
Drugie przemówienie należało do Andrzeja Dudy. Prezydent powiedział: ” Przyklękam w pamięci i hołdzie o wszystkich tych, którzy polegli, zostali ranni, cierpieli, byli prześladowani przez całe lata i nigdy nie doczekali się od III Rzeczypospolitej elementarnej sprawiedliwości, sprawiedliwości na poziomie prawnym, sprawiedliwości na poziomie państwowym. (…) Wstyd za tę III RP, która z honorami wojskowymi i państwowymi pochowała większość oprawców z 70 roku. Wstyd, zwyczajnie wstyd. (…) I dlatego dzisiaj ze wstydem ja – i mam nadzieję, wielu ludzi władzy – pochylam głowę za tę Rzeczpospolitą i obiecuję wszystkim państwu, tym, którzy przeżyli tamte straszne dni, którzy zostali ranni, a są dzisiaj z nami, rodzinom tych, którzy polegli, którzy byli prześladowani, że zrobię wszystko, aby ta Rzeczpospolita była naprawiona, aby stała się wreszcie państwem sprawiedliwym, państwem uczciwym.”
Trzecie przemówienie wygłosił abp. Sławoj Leszek Głódź. Było bardzo krótkie i miało charakter modlitewny.
W czasie apelu poległych odczytano nazwiska zamordowanych, ale apel dotyczył wszystkich represjonowanych przez władze PRL, także w Gdańsku i w kopalni Wujek. Potem złożono wieńce i wiązanki kwiatów. Kolejka chętnych była ogromna. Najwięcej delegacji było z Gdyni, ale również przybyli reprezentanci z innych miast: instytucje państwowe, posłowie (kilku), firmy, związki zawodowe, mieszkańcy. Z Gdańska Strefa zanotowała Solidarność kolejową i gazowniczą.
Dopisali również ultrasi z Arki. W krótkich przerwach między poszczególnymi punktami skandowali hasła: Chleba, wolności i sprawiedliwości, Cześć i chwała bohaterom! oraz Bóg, Honor i Ojczyzna. W momencie składania kwiatów odpalili race.
Uroczystość trwała niecałe półtorej godziny i zakończyła się zaproszeniem na śniadanie, z czego już Strefa Prestiżu nie skorzystała.
Cała droga między pomnikiem a przystankiem SKM Gdynia Stocznia była usłana zniczami jak kobiercem z kwiatów, czego dopilnowali uczniowie jednego z gdyńskich liceów. I zauważyliśmy – nie był stłuczony ani jeden.
Gdańsk Strefa Prestiżu
