Jak powszechnie wiadomo, nazwa Dwór Artusa wywodzi się od legendarnego, celtyckiego władcy Brytów, który prawdopodobnie żył na przełomie V i VI wieku. Na jego dworze zabroniony był hazard, wszczynanie bójek i kłótni. Przy legendarnym ‘okrągłym stole króla Artura’ skupiona była ówczesna Loża Dżentelmenów.
W wielu średniowiecznych miastach Europy istniały Dwory Artusa (niem. Artushof, ang. Artus Court). Powszechnie znany i podziwiany jest Dwór Artusa w Gdańsku, Toruniu. W 1999 r. ukończono odbudowę Dworu Artusa w Rydze (zwanego również domem Bractwa Czarnogłowych niem. Schwarzhäupterhaus), w którym to w 1921 r. podpisano tzw. Traktat Ryski.
Niegdyś przepiękny Dwór Artusa znajdował się również w Elblągu. Tej historycznej kamienicy już nie ma, elbląski Dwór Artusa (siedziba bractwa św. Jerzego) mieścił się w okazałej kamienicy na reprezentacyjnym narożniku Starego Rynku w Elblągu (rogu obecnej ul. Kowalskiej). Dwór Artusa (Artushof vel Junkerhof) został wybudowany w latach: 1578-1593 w stylu manieryzmu niderlandzkiego. Budowę nadzorował Hans Schneider von Lindau (1544-1608), który w latach 1568–1570 wraz z Hansem Kramerem nadzorował budowę Domu Angielskiego w Gdańsku. Budynek został sfinansowany przez członków bractwa św. Jerzego i był ich formalną własnością. W Dworze (na parterze) znajdowała się Wielka Sala, chór muzyczny z muszlą koncertową dla orkiestry, za salą znajdowała się obszerna i dobrze wyposażona kuchnia. Piwnice były dzierżawione przez kupców. W sali zebrań na ścianie frontowej znajdował się okazały obraz przedstawiający św. Jerzego Po obu stronach obrazu stały rzeźbione w drzewie jelenie z naturalnymi rogami opatrzone tabliczkami z datą 1592 i 1593.
Z biegiem czasu, stopniowo Dwór stawał się miejscem oficjalnych przyjęć organizowanych przez miasto. Odbywały się tutaj wesela oficjeli, wystawy artystyczne, wystawne przyjęcia. W 1786 r. Dwór Artusa w Elblągu uległ pierwszej, poważnej przebudowie (przez pewien czas mieściła się tutaj Poczta Elbląska), część pomieszczeń zaadoptowano na cele mieszkalne. W latach 1877-1878 zabytkowy Dwór Artusa w Elblągu został gruntownie przebudowany. W miejscu dawnego Dworu wybudowano eklektyczną kamienicę według projektu architektonicznego Ende & Bockmann z Berlina. Prace budowlane prowadził miejski radca i mistrz budowlany Karl Schmidt. Na kamienicy umieszczono (zachowany z dawnego elbląskiego Dworu Artusa) zegar słoneczny oraz okazałą rzeźbę przedstawiającą św. Jerzego w walce ze smokiem.
Od tej pory kamienica (Dom bractwa św. Jerzego, niem. Georgenbruderhaus) pełniła już funkcje mieszkalne i handlowe. Właścicielami byli majętni kupcy m.in.: Alexander Muller, a od roku 1919 kupiec o nazwisku Baering. Na drzwiach Domu Ławników w Gdańsku można podziwiać kopię kołatki w kształcie orła; rzekomo jej kształt nawiązuje od oryginału, jaki był niegdyś umieszczony na drzwiach elbląskiego Dworu Artusa. Pozostały jedynie wspomnienia z okresu, kiedy na Starym Mieście w Elblągu w pięknym „Domu Artusa” gościli możni tego świata.
Przeczytaj też o gdańskim Dworze Artusa