Od 4 sierpnia br. w Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku – w ramach cyklu „Wejście w historię” – możemy oglądać ekspozycję poświęconą sytuacji ludności cywilnej w Warszawie po wybuchu Powstania Warszawskiego.
Ekspozycja ta tradycyjnie znajduje się na poziomie – 1 tuż przy wejściu do gmachu muzeum.
Jej autorzy chcieli zwrócić uwagę, iż w ogarniętej powstaniem Warszawie, oprócz walczących żołnierzy Armii Krajowej, przebywały setki tysięcy ludności cywilnej. Wraz z wybuchem powstania jej sytuacja bytowa uległa dramatycznemu pogorszeniu. Wiązało się to często z koniecznością ukrywania się w piwnicach, a także z brakami żywności i wody. Najbardziej godziło to kobiety w ciąży, matki karmiące i dzieci. Pomoc udzielana przez Delegaturę Rządu była niewystarczająca.
Dodatkowo nasilał się również terror ze strony niemieckich władz okupacyjnych, gwałty, grabieże. Coraz częstsze były masowe egzekucje dokonywane na cywilach. Liczbę ofiar tych egzekucji szacuje się na sto dwadzieścia tysięcy. Dodatkowo ok. pięćset tysięcy osób zostało wypędzonych z miasta przez Niemców po upadku powstania.
W gablocie możemy zobaczyć trzy eksponaty pochodzące ze zbiorów MIIWŚ:
- Plecak uszyty w czasie powstania dla pogorzelców – rodziny Baran, których mieszkanie spłonęło w czasie powstania wraz z wyposażeniem. Autorzy ekspozycji zwracają uwagę na celowe wzniecanie pożarów przez Niemców celem zniszczenia mienia należącego do mieszkańców Warszawy.
- Wykonany ręcznie miś, który należał do Marii Całki (urodzonej w 1943 r.); podarowany przez nią MIIŚ w Gdańsku.
- Plakat z apelem o pomoc żywnościową dla najmłodszych mieszkańców Warszawy wykonany przez oficera AK, ppor. Mieczysława Jurgielewicza ps. Narbutt.
