Most Rogoźników zwany też Mostem Matników (Mattenbuden Brücke).
Wiadomo o nim tyle, że zbudowano go po przekopaniu ramienia Nowej Motławy w 1576 roku. Był wówczas mostem drewnianym, zwodzonym. Most do połowy XIX wieku był zamykany na noc. W 1892 r. został zastąpiony konstrukcją metalową i zaczął funkcjonować jako most zwodzony z dwuklapowym przęsłem środkowym, drogowo-tramwajowy. Otwieranie mostu było możliwe ręcznie a później zastosowano elektryczny mechanizm zwodzenia mostu. Od roku 1896, do przebudowy Mostu Stągiewnego prowadziła przez niego lina tramwajowa ze Stogów i Dolnego Miasta.
Po II wojnie przestał istnieć i do chwili obecnej nie został odbudowany. Do końca lat 50 XX wieku przerzucono na istniejących filarach drewnianą kładkę. Resztki mostu rozebrano w 1962 roku.
Łączył nieistniejący dziś fragment ulicy Motławskiej na Wyspie Spichrzów z ulicą Szopy na Dolnym Mieście. Zachowały się przyczółki na obu brzegach i dwa filary w nurcie Nowej Motławy. W 2006 roku dokonano naprawy i konserwacji pozostałych resztek mostu.
Wirtualna podróż po przedwojennym Gdańsku – opracował Andrzej Ługin